Is dít nou een logische titel boven een column van een technologieadvocaat? We zullen zien…
Stelt u zich eens voor: u bent net zo’n schriel mannetje als ik (klein, maar fijn, hou ik mezelf altijd maar voor). U rijdt met uw mooie, nieuwe fiets over straat. Van de andere kant nadert iemand van een zodanige lengte en omvang dat zijn polshorlogebandje uw broekriem zou kunnen zijn. Daarbij is de blik in zijn ogen voor u genoeg om ineens te bedenken dat u iets thuis hebt laten liggen en héél snel moet omdraaien. Te laat: de meneer maakt u duidelijk dat hij de kwaadste niet is en dat u mag blijven fietsen; u hoeft hem alleen maar honderd euro te betalen. Wat doet u? Ik zal u zeggen, ik ben een fysieke schijterd…
Zoiets overkomt kleine, innovatieve technologiebedrijfjes dagelijks. Ze worden besprongen door zogenoemde ‘patenttrollen’. Dat zijn bedrijven die octrooien – vaak – aankopen, maar zelf niets produceren en maatschappelijk dus niets bijdragen. Hun businessmodel bestaat uit het jagen op innovatieve bedrijfjes die wél – al enige tijd – op de markt zijn met waardevolle producten, met het doel om vet te cashen onder dreiging van een verbod. De octrooien van die trollen zijn meestal gigantisch in aantal en soms te triviaal voor woorden. De innovator wordt om de oren geslagen met honderden patenten en bezit gewoonweg de financiële middelen niet om zich zelfs maar in te lezen, laat staan een procedure te voeren, nog afgezien van het schadevergoedingsrisico bij verlies.
Zijn de technologische wereldspelers die voor een belangrijk deel leven van licenties ook octrooitrollen? Sommigen vinden bijvoorbeeld dat Philips op z’n minst ’trolachtig gedrag’ vertoont. Recent probeerde een kleinere onderneming bij de rechter een licentieovereenkomst met Philips ongedaan gemaakt te krijgen. De onderneming stelde geïntimideerd te zijn door de stelling van Philips dat zij inbreuk maakte op vijftienhonderd octrooien, terwijl Philips haar eerst jaren de activiteiten had laten uitbouwen. Ze koos eieren voor haar geld en ondertekende de licentieovereenkomst. De onderneming had de financiële mogelijkheden niet om adviseurs te betalen om de geloofwaardigheid van Philips’ stellingen te toetsen en te weerleggen. Ik ken vergelijkbare situaties uit onze ip- en technologiepraktijk.
Neem dan ook een rechtsbijstandsverzekering, zult u zeggen. De gemiddelde rechtsbijstandsverzekering dekt echter geen intellectuele-eigendomsdiscussies. Bovendien, zelfs áls je het geld hebt om je te verdedigen en zelfs te procederen, wat dan als je het gros van die claims onderuit krijgt maar enkele niet? Een samenwerking met een ‘vriendelijke’ licentieovereenkomst lijkt dan verder weg dan ooit.
Wat zei de rechter in het Philips-geval? Nou, vond hij, u had een advocaat en er is over de overeenkomst onderhandeld, dus zó erg stond u nu ook weer niet met de rug tegen de muur. Bovendien hoefde u zich niet meteen tegen alle vijftienhonderd octrooien te verdedigen, maar alleen tegen het belangrijkste. Hm, ik ken dit geval niet ‘van binnenuit’ maar ik zie in mijn eigen praktijk de lijsten met honderden octrooien waarmee wordt gezwaaid en daarbij wordt echt niet gezegd dat er maar één belangrijk is en de rest alleen window dressing.
U mag beslissen of de titel terecht is…
Hub Dohmen, maart 2015
Gepubliceerd maart 2015 op mechatronicamachinebouw.nl.
Ook interessant in het kader van patenttrollen: 20 mei 2014 column: Patent trolls claimen licentieroyalty van de MKB-er op grond van inbreuk; monopolistengedrag verstoort technologische innovatie. Gepubliceerd op Engineersonline.nl. Ook interessant in het kader van ongewenste businessmodellen: 18 juni 2015: Geen geDonder(s) met mijn naam! Column van onze Hub Dohmen voor CreatiefZuid.nl. 1 februari 2012: (merkenrecht) column “Aub een gratis Porsche – humor in de rechtszaal”. Merk Porsche wordt herhaaldelijk gedeponeerd in verschillende klassen om daarna bij Porsche de hoofdprijs te eisen voor overdracht. Gepubliceerd op creatiefzuid.nl. 21 februari 2014: column over na-aper Action die met een list een dwangsom (bijna) wordt ontfutseld.