Dit is een waargebeurde casus; om herkenning van de werkelijke bedrijven te voorkomen, zijn de namen veranderd.
Een opdrachtgever of koper van een high-end systeem is meestal blij met garantie. Als er een probleem is met het systeem volstaat het immers om de opdrachtnemer/bouwer of verkoper van het systeem daarop aan te spreken. Die moet dan maar bewijzen dat het niet aan het systeem lag. Garantie kan echter ook een wolf in schaapskleren zijn, zoals hierna blijkt …
Vos heeft van Leeuw voor ruim twee ton een machine gekocht die vaste stoffen en vloeistoffen kan opzuigen en blazen, om op de trekker van zijn vrachtwagen te plaatsen.
De algemene voorwaarden van Leeuw met hun ruiterlijke garantie ogen op het eerste gezicht klantvriendelijk, maar zijn dat niet – even goed lezen:
– “Artikel 7: Reklames en Garantie. (…) Leeuw garandeert de deugdelijkheid van de door hem geleverde zaken gedurende 12 maanden na levering. (…)”
– “Artikel 9: Aansprakelijkheid. 9.1 De aansprakelijkheid van Leeuw uit hoofde van de overeenkomst is uitdrukkelijk beperkt tot de in artikel 7 omschreven garantieverplichtingen. (…)”
Een half jaar na de garantieperiode ontstaat motorschade: de (schroef)moer van het drijfwiel van de compressor was losgeraakt, het daardoor losgeraakte aandrijvingswiel is gaan dwalen en is gekanteld, met als gevolg motorschade. Naast een nieuwe motor krijgt Vos een factuur van € 25.000, want: zie algemene voorwaarden. Vos betaalt niet; dit verwacht je toch niet van een dure machine van anderhalf jaar oud?
De rechter oordeelt als volgt. In de wet staat dat een afspraak die je hebt gemaakt niet van toepassing is, “voor zover dit in de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn”. Vos heeft met het ondertekenen van de koopovereenkomst uitdrukkelijk ingestemd met de algemene voorwaarden en de daarin vermelde twaalfmaandenclausule. Twaalf maanden garantie is geen uitzonderlijk ongebruikelijke of korte termijn voor dit soort machines. Een schade van 10% van de aanschafprijs is niet onevenredig groot. Vos is verzekerd en de verzekeraar heeft al betaald. Een losgeraakte moer is niet zodanig verwijtbaar dat de verkoper geen beroep meer kan doen op de twaalfmaandenclausule. Vos moet betalen.
Àls iedereen snapt dat de desbetreffende clausule betekent “na twaalf maanden kapot = pech” is dit een verdedigbare uitspraak. Ik denk echter dat veel mensen het niét snappen. Ten eerste omdat de bepalingen van artikel 7 en 9 in samenhang gelezen moeten worden. Dat wordt echter bemoeilijkt doordat er nog een artikel tussen staat over een volstrekt ander onderwerp. Ten tweede omdat “garantie” zo veilig klinkt, terwijl garantie eigenlijk niet meer betekent dan: tijdens de garantieperiode hoeft u niet te bewijzen dat het mankement niet aan u ligt. Zeker kopers/opdrachtgevers van hoogwaardige technologische systemen: kijk goed naar de garantie- en aansprakelijkheidsbepalingen van uw beoogd contractspartner! En verkopers/opdrachtgevers: wees u bewust van mogelijkheden van de garantie- en aansprakelijkheidsbepalingen …
mr. Jan Smolders, juni 2013
Gepubliceerd augustus 2013 op mechatronicamachinebouw.nl.
Ook interessant in het kader van disfunctionerende machines: 27 mei 2011: column “ge-KOE-ioneerd”. Relevant voor iedereen die goederen of diensten levert, of het nou meubels, ICT-diensten of geavanceerde high-tech apparatuur betreft, en te maken krijgt met klachten. Gepubliceerd op alurvs.nl en creatiefzuid.nl. 30 januari 2013: column “De spokende heftruck”: wanneer (deels) eigen schuld bij ongeval gebrekkige machine? Hoogwaardige technologie of niet: de menselijke factor blijft belangrijk. Geplaatst op www.mechatronicamagazine.nl.